Murtaza'ya
Þehirde odun yok, kömür yok
Üþür gece,yürekler buz
Bakýþlar yitirmiþ sýcaklýðýný sevginin
Ekmeðin hatýrý kalmamýþ
Inkar’ýný yaþarken tuz..
Sen...Dayým oðlu...Murtaza
Köy’e Muhtar olamadýn.. bari olsaydýn Aza...
Hem sen ne bilirsin.. buralarýn dilini
Çýkýp gelecem diyorsun..satacam öküz’ü Binnaz’a..
Daha bizim sýrtýmýza vuran olmadý, semer
Le havle vela... otur oturduðun yerde
Zaten þunun þurasýnda ne kaldý ki..Yaz’a
Þehirde keklik yok,býldýrcýn yok
Herkes olmuþ atmaca..
Üveyik dersen bizden baþka yok..
Dün karþý köyden,Dursun’u gördum
Kýzýný arýyor...on gün olmuþ kaçalý
Asmýþ kendini evin önündeki Aðaca..
Komþular diyor..komþular yetiþti..
Elinde yavru bir güvercin,beyaz,paçalý
Komþular diyor.. komþular yetisti..
Anlayacaðýn burada hayat..göründüðü gibi kolay degil
Üstelik pahalý be Murtaza...pahalý...
Aþýk Alemi
Bilal Sili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.