Senem ¬¬ Yayla Kızı

Toroslarý aþýp geldim
Tanýr yaylasýna vardým
Bir ceylana gönül verdim
....Senem senem yayla kýzý
....Ýçime düþürdün közü

Samur saçlarýn sarýsý
Düþer omuza yarýsý
Baþýn da yeþil beresi
....Senem senem yayla kýzý
....Neyliyem sensiz gündüzü

Uzun boyu beyaz teni
Gözleri kömürün tonu
Sana adadým bu caný
....Senem senem yayla kýzý
....Birlikte görelim yazý

Gümüþ saplý hançer belde
Vur baðrýma yüzüm gülde
Koma beni yarý yolda
....Senem senem yayla kýzý
....Yitirdim yolumu izi

Kozandan geldi haberin
Hükmü olmaz senelerin
Yüreðim de sýcak yerin
....Senem senem yayla kýzý
....Töre mi ayýrdý bizi

& Aþýk Alemi &
Bilal Sili


~~~ HIKAYESI ~~~

Aþan Bilir Karlý Daðýn Ardýný(Telli Senem Ýle Yazýcý Oðlu Osman Aða)

----------

Her biri bilinmez bir mezar þimdi.Mezar taþlarý ürpertir,ürkütür insaný.Ama beni,o hassas melteme bile dayanamayacak kadar hafif vucutlarý,yüreklerinin çektikleri,katlandýklarý ve yaþadýklarý dillere destan, ateþ dolu, acý dolu hayatlarý daha çok ürpertmiþtir hep.Mezar taþlarýndan daha fazla.“Sen ne güzel bulursun gezsen Anadolu’yu” demiþ ozan.Demiþya! Ne yürekten demiþ,ne Doðru demiþ.Anadolum benim.Günde bin güzellik görüp, birine vurulduðumuz.Gam ile dert ile yogrulduðumuz.Gök gözlü,güneþ yüzlü,derin sözlü,yarým özlü.Ekmek’ini el ile paylaþan, çarþambasýný sel alan, sevdiklerini el alan.Kor yürekli, demir bilekli,baþý bulutlarda yiðitlerin, vefalý, sadýk,vefakar,örük saçlý, uzun boylu yapalaklarýn,tuð sunalarýn, toraþamlarýn, gül yüzlü güzellerin, ceylanlarýn,efsanelerin, lav gibi fiþkýran yüreklerin, düðünlerin, halaylarýn, türkülerin, aðalarýn, beylerin, ozanlarýn, ve dillere destan aþýklarýn diyarý anadolum. Anadolum benim.Kerem ile Aslý’sý var,Ferhat ile þirin’i var, Leyla ile Mecnun’u var,Elif ile Mahmut’u, Sürmeli bey’i, Þah Ýsmail’i, Sümmani’si var. Dil hangi birine döner,yürek hangi birine katlanýr.Ve kalem hangi birini yazabilir. Yazýpta baþedebilirki.

Ýþte Senem ile yazýcý oðluda bu yürek yangýnlarýný çekmiþ binlerce kor yýðýnýndan sadece ikisi.

Tülü mayalar, kýrk atlar koçlar, taylar kuzular, gökce gelinler ve koç yiðitlerden kurulu yörük kervaný Binboða daðlarýnýn üstünden aþýp, güneþ’in kýzýla boyanýp battýðý Tanýr yaylasýna doðru ince bir çizgi gibi, bir uçtan bir uca süzülüp geçti. Günlerdir at üstündeki aþiret mensuplarý yorulmuþlar, bunalmýþlardý.Ama yol bitmiþ sýnýrýn hemen yanýbaþýndaki konak yeri Yapalak görünmüþtür. Akþamüstü yaylaya ulaþýnca kervanýn en önünde giden tülü mayadan yaþlý bir yörük beyi sýçrayip indi.Arkasinda uzanan kervana dur etti ve bagýrdý. “Konak yerimiz buradýr.At lar baglana, denkler çözüle tez elden çadýrlar kurula ALLAH hayýra getire dedi”Yigitler atlarýndan, gelinler tülü mayalarýndan indiler.Birkaç genç kadýn, yörük beyinin indiði devenin yedeðindeki al bir at’tan, genç bir kýzý incitmekten korkar gibi tutup indirdiler yere.Altýna kilim serildi.Üstüne gölgelik çekildi hemen. Baðdaþ kurup oturdu genç yörük kýzý yere.Omuzunun bir ucundan bir ucuna fiþeklik çevriliydi.Belinde gümüþ saplý bir hançer takýlýydý.Ýran ipeðindendi tüm giysileri. Samur saçlarý baþýndaki yeþil berenin içinde toplanmýþ, kenarlarýndan taþmýþtý.Uzun boylu, beyaz tenli, simsiyah gözlü, ceylan bakýþlý, bakanýn bir daha baktýðý, gürenlerin yüreklerini yaktýðý bir ahuydu bu. Ne Tanýr, ne Binboðalar nede bu küçük Yapalak, böyle bir güzele çadýr açmamýþ,böyle bir ceylana raslamamýþlardý.Yayla böyle bir güzel görmemiþti.

Tez elden çadýrlar kuruldu.Atlar kuzular koyunlar çayýr’a salýndý.Beyin siyah çadýrýndan geniþ obasý kuruldu.Tüfekler, sazlar asýldý çadýr direklerine.Ay orta yere gelip dolandý.Mehtap bir uçtan bir uca ýþýðýyla doldu yapalak’a.Yörükler meydan yerinde yaktýklarý, gökyüzüne uzanan bir ateþ yýðýnýnýn baþýnda, geceye teslim ettiler ilk günlerini.

Ertesi sabah hemen duyuldu Tanýr’a yörüklerin gelip yerleþtikleri.Adettendi, yerli halk gelip hoþgeldiniz derdi.Birkaç ay
kalýp sonra gidecek olan bu göçebe yörükleriyle kardeþ gibi geçinirlerdi.Hoþgeldine gitmek bölgenin aðasýna düþerdi.Aða yanýna bölge büyüklerini toplar,kadýn’ýný yanýna alýr, gider yeni misafirleriyle tanýþ olurdu. Yine öyle oldu. Tanýr’ýn þanlý Bey’i Yazýcý oðlu köyünün büyüklerini çaðýrýp, baþlarýnada oðlu Osman’ý katýp hoþgeldine gönderdi yörük içine. Atlayýp atlarýna, vardýlar yörük yaylasýna yerliler.Yörükler hürmetle yürekten karþýladýlar gelenleri.Koþup aðaya haber verdiler.Kara çadýrýndan önce ak saçlý yörük beyi,ardýnda o ahu gözlü, fidan boylu ceren çýktý.Bir hançer gibi dikildi karþýlarýna.Baþý yularda iki eli böðründe Daha buyrun diyemeden, ziyaretcilerin baþýnda atýn üstünde bir kartal gibi duran yemyeþil gözlü, kartal bakýþlý çýnar gibi heybetli Osmana takýldý gözleri. Bir yýl gibi sürdü ikisi içinde bu bakýþlar. Bakýþtýlar.

Buyrun dedi yörük bey’i.Yanýnda hala,yere saplý bir hançer gibi duran kýza döndü.Senem dedi: Atý tut kýzým.Koþtu Senem adetleri gereðince, gelen kafilenin bey’i ile haným aðasýnýn atýnýn yularýna sarýldý.Kadýnda Osmanda indiler atlarýndan. Tam kafile yörük illeri gelenekleri gibi halka tutup oturdular.Hoþ geldiniz edildi.Kahveler, katýklar içildi, konuþulup tanýþýldý. Ama iki genc’in aklý ve gözleri bir an bile ayrýmadý birbirlerinden. Ýþte diyordu Senem! Kendimi kollarýna teslim edebileceðim, erim, erkeðim diyebileceðim çýnar gibi bir yiðit.Ýþte diyordu Yazýcý oðlu Osman’a.Yazýcý oðlu Osmanda; Baba evine götürebileceðim, övünç duyup yaslanacaðým, bir ahu diyordu kendi kendine.

Akþama kadar kalýndý yörük yaylasýnda.Geniþ sofralar yazýldý yere, koyunlar kýzartýldý, katýklar yayýldý,yenildi içildi.Ama Senem le Osman bir kere düþen bir kor yýðýný gibi, bakýp durdular birbirlerine.Akþam yörüklerden ayrýlýp Tanýr’a dogru yola çýktýklarý zaman,Osman yüreðinden bir parçanýn yapalakta kaldýðýný hissetti.Senem yüreðinden bir parçanýn kopartýlýp alýndýðýný, içinden bir þeylerin eksildigini sandý. Günler akýp geçti.Ne Senem nede Osman unutamadýlar birbirlerini.Bir bahane bulup yeniden gidemedi Osman yörük çadýrýna.Senem obadan dýþarýya ayak atamadý.

Ama seven yürek neler etmezki, her þeyin çaresi bulundu.Bir yörük kadýný yardým etti bey kýzýna Bey oðlu atlayýp atýna Seneme koþtu.Ay ýþýðýnda her buluþup konuþmalarýnda daha çok yandý yürekleri,Daha çok sevdiler, daha çok baðlandýlar birbirlerine.

Sevda bu. Çaresi olmazsa sarartýp soldurur, öldürür adamý.Senem de Osman da ayný ateþte kavruldular.Senem seviyordu ama çaresizdi.Biliyorduki babasý oba dan dýþarý kýz vermezdi.Töreler böyleydi.Osman düþündü, bir yörük kýzýný eve almazdý babasý. Kaçalým dediler bir gün. Yok dedi Senem. Kaçalým dedi oðlan yok dedi Senem. Ben böyle bir ateþle yana yana ölürümde kaçmam.Kaçýp yere yýkmam baþýný babamýn.Babamýn baþýný yere yýkamam. Baþka çare yok. Kaideleri yýkacak, iki sevdalýyý birbirine kavuþturacak, aðýr kuvvetli Yörük beyine bir dünür kafilesi gerekti.

Bir yiðit sararýp solar erir giderde,bir bey kadýný hatun ana’sý hissetmezmi.Gayrý sordular, Osman anlattý.Bir tek oðlanýn derdine çare bulmak,onu bu dertten bu acýdan kurtarabilmek için kaideleri bir bir yýktý babasý.Etraf çevrelerden aðalar toplandý.Dünür kafilesi ve hediyeler hazýrlanýp varýdý yörük aðasýna. Bir sevinç bir umut düþtü içine senemin,bir sevinç doldurdu içini Osman aðanýn.Ne kaldýki aha bugün olsa yarýn kavuþuverirler.Birbirlerine yakýþan nazarlýk bir çift olular. ALLAH’ýn emriyle dediler kýzýný istediler.ALLAH yazdýysa biz ne edek velakin obamýzýn kanunlarý vardýr. Ýhtiyarlarýmýza soralým, bir kaç gün izin verin düþünelim,iletiriz kararýmýzý.Ýsteriz ki kýzýmýz oðlunuza kurban ola,böyle bir beyin gelini ola.Ama töreler dediler.

Umut içinde döndü dünür kafilesi.Bir yangýn düþtü içine yörük beyinin.Ama ölürde törelerini yýkmaz, aþiretin dýþýna kýz vermezdi.Fakat bu çevrenin en güçlü adamý dünür geliyor.Vermezlerse basarlar obayý alýr kaçýrýrlar kýzý.Onlar basmadan biz kaçmalýyýz dedi oba yaþlýlarýna. Hemen o gece çadýrlar söküldü, sürü toplandý, kervan hazýrlandý.Ve Senem içi kan aðlýyor.Bir ölüden farksýz.Tüm oba yiðitlerinin arasýnda çekilip gittiler Yapalaktan.Bir gecede toplandýlar gittiler.

Ertesi gün tüm Tanýrlýlar boþ buldular yaylayý.Bin yerinden hançerlenmiþ gibi inledi yýkýldý, bir ölüden ferksýz oldu Osman. Her yana haberler salýndý, sözcüler gönderildi.Aylar yýllar sürdü bu arayýþ.Ama ne yörük kervanýnýn izine raslandý, nede Senemden bir haber alýndý.

Yýllar geçti aradan yandý yýkýldý Osman, ama Senemden bir haber alamadý.Talih’i her gün biraz daha karardý.Bir düðünde bir gözünü kaybetti.Deðen saçmalarla birlikte anasý babasý öldü.Günler yel gibi geldi geçti.Onun içindeki yangýn geçmedi unutamadý Senem’i.On yýl, yirmi yýl, elli yýl, atmýþ yýl geçti, bir haber gelmedi Senemden.

Sonra bir yaz günü evinin önünde oturup çocuklarýyla oynarken; Köyün çerçicisi bir ermeni vardý.O geldi koþarak yanýna. Aðam dedi! Aðam kurban olam haberler neki haberler.Desem yýkýlýrmýsýn yoksa sevinirmisin. Eski bir yaraya tuz mu atarým. Anlat dedi Yazýcýoðlu.Anlat hele ne istersin.Haberin hayýrlýysa tarla veririm, deðilse çek git.

Kozan’daydým dedi ermeni çerçi, mal satardým. Açmýþ oturmuþtum metamý, buðday almýþ kumaþ verirdim.Ýki büklüm bir ihtiyar geldi yanýma.Saçlarý ak, gözlerinin feri sönmüþ bir ihtiyar kadýn.Oðuk dedi nerelisin.Tanýrlýyým ana dedim. Osman aðayý bilirmisin dedi.Bilirim elbet dedim.Ýnsan köyünün aðasýný bilmezmi?

Kuþaðýndan bir çýkýný çýkarttý.Aha bu lapatan’ý elime tutuþturup, Osman aðaya söyle Senem ananýn selamý var, yüreði yüreðinle birdir.Kimseye yar olmamýþtýr.Bir yayla kýzý gibi sevmiþ bir yayla kýzý gibi sadýk kalmýþtýr de,Ama gayrý her þey geçti.gelip aramaya, arayýp sormaya de. Aðam selam yerde kalmazmýþ getirdim sana, Gayrý sen bilirsin dedi ermeni
çerçi. Yüreðinde yetmiþ yýl evvelin koru yeniden yandý.Osman Aðanýn içinde kaynar bir þey aktý.Altýnlar tarlalar verdi ermeni çerçiye.At hazýrlattý, yanýnda iki adam düþtü kozanýn yoluna. Osman Aða Senem le buluþtumu bunu bilmiyoruz ama, Maraþ’ta Tanýr da. Toros’larda,Avþar illerinde ne zaman bir düðün kurulsa; Önce osman aðanýn aldýðý haberden sonra söylediði türküyü söyler kadýnlar erkekler.Yankýlarý Toroslarýn Binboðalarýn ötesine doðru yanýk bir ses, yanýk bir yürek. Nerede bir gece toplantýsý olsa, yaþlýlar genç’lere Senem ile yazýcýoðlu Osmanýn sevdalarýný anlatýrlar hep.


Turkusu

Aþan Bilir Karlý Daðýn Ardýný

Aþan Bilir Karlý Daðýn Ardýný
Çeken Bilir Ayrýlýðýn Derdini
Bülbül Kaça Aldýn Gülün Nargýný
Gül Alýp Satmanýn Zamaný Deðil

Yaprak Gazel Olmuþ Duruyor Dalda
Vefasýz Güzelden Bize Ne Fayda
Bu Ayda Olmazsa Gelecek Ayda
Ölürüm Vazgeçmem Sevdiðim Senden

Selvinin Dallarý Boyundan Uzun
Yavrular Gözüme Bir Salkým Üzüm
Ölmeden Görseydi O Yari Gözüm
Koyun Kuzu Kurban Olur O Zaman


-Alýntý-

Sosyal Medyada Paylaşın: