YÂRE MAHKÛMİYET

Düþünüyorum da sen aklýma düþünce;
Adeta dinlenir beynim.
Daha bir güzel bakarým dünyaya.
Kaybolurken hayat dair kaygýlar,
Artar, bende yaratýlan her þeye saygýlar.
Gülde dikeni deðil özü görürüm.
Kaybolur bende uzak mefhumu…..
Deðil þura bura, kýyamet olsa yürürüm.
Anlarým ki bu hal, gerçek marifettir.
Sevdayý tanýmayan kalp, gönül deðil ettir.


Her baktýðýn yerde görüyorsan o gözü.
Her nesnede, þekillenmiþse yârin yüzü.
Baldan bile tatlý ise, zehir gibi sözü,
Týrmanýþlarda buluyorsan, özündeki düzü,
Çekerim diyorsan her türlü nazý,
Bahar eylemiþsen onunla kýþý yazý,
Aþmýþsan, deðil kendini yâri bile.
Zevk geliyorsa çektiðin her çile,
Elbette bu hal, yâre mahkûmiyettir.
Yâre mahkûmiyet, gerçek hürriyettir.

Mustafa EROL

Sosyal Medyada Paylaşın: