ÇÜNKÜ SEN YOKSUN
Bu gece bir hüzün var içimde.
Çünkü sen yoksun.
Oysa her gece gözün vardý içimde.
Hüzün yoktu..
Fosilleþsin istemiþtim içimdeki sevda.
Antik bir deðere bürünsün diyordum.
Olmadý, çünkü sen yoksun.
Yoksun derken, hem varsýn hem yok.
Meðer seni sevmiþim ki, hem de çok.
Bu gece bir hüzün var içimde.
Ben eski benim ama,
Sen eski sen deðilsin artýk.
Adýný yazýyor ve bakýyordum adýna.
Adýný okuyunca bile aydýnlanýyordu içim.
Geceleri aya gerek yoktu benim için.
Þimdi, sen diye aya bakýyorum.
Çünkü,sen yoksun..
Bu gece bir hüzün var içimde.
Öðrencilerimin getirdiði nergisi kokladým.
Burnum yandý.
Belki de burnum, çiçeði zehir sandý.
Seninleymiþ çiçeklerdeki koku meðer.
Sen varsan köyler þehir,
Dereler ummana giden nehir oluyormuþ.
Seninle çiçekler adam gibi kokuyor,
Gönlüm her an aþký dokuyormuþ en ücralarýna.
Çiçekler kokmadýðýna göre,
Nehirler akmadýðýna göre..
Anladým ki SEN YOKSUN..
Mustafa EROL
05/12/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.