kara örtüsünü yýrtarak gecenin kimliksiz gibi asýlý kaldý çýðlýðý göðün uçsuzluðunda gözlerinin suyu karýþtý bulutlarýn akarýna sel olup süzüldü topraðýn patlamýþ damarlarýna
henüz gün görmemiþ gözleri takýldý aðacýn sararmaya yüz tutmuþ yapraðýna kendini gördü yatarken anasýnýn kucaðýnda
uzandý elleri son bir gayretle yavuklusuna þahadet getirdiler birlikte düþerken kahpe kurþunun acýsýyla
Eser Aslanlý izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eser Akpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.