Duru

Kaldý çürümüþlüðü kendinden eski,
Yanýlmýþlýðý dayanýlmaz acýtan güne küsmüþken kaldý
Cebinde geceden kalma iki ýslak söz,
Sevgisine deðememiþ iki siyah göz
Görmemek için inat edermiþçesine bakmazken,
Dokunmaktan utanýp görünmemek için yakarýrken
Öylece kalakaldý…

Özleminin kokusu acýkmýþ yanlarýna sürtünürken kaldý
Ezilmiþliði ile dalga geçenlerin salyalý gülüþleri pisken,
Ve ayný gülüþler yakarken içinin en çocuksu yerlerini, o durdu.
Öyle ki sanki dünyada durdu
Söylenmeyenler ordusu saldýrýrken pervasýzca
Diline yapýþan her cümle onun sýrdaþý oldu

Kaldý, bilmediði bir aðacýn öykülerinde sabahladý o gece
Elindeki çizgiler çoðaldý beklemekten
Yanaðýndaki ona ait olmayan bir gamzenin esiri oldu
Çok geldi her þey eskisinden ve daha da katý
O yandý, kül olmayý arzuladý bir kere daha
Durmak iyi gelmiþti yalana hiç gerek yok ya
Durdu biraz daha eskisi gibi durdu
Ve kendine dedi ki
Selam olsun sana Taranta Babu

07.12.09

Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın: