Bir gün hiçbir þeyin eskisi gibi olmadýðýný fark ettim. Bir baþka gün heyecanýmý yitirdiðimi... Ve bir gün cevapsýz sorular sormaya baþladým. Durmasýný istediðim zamanlar birikmiþti. Kalbimin yerinden çýkacakmýþ gibi attýðý o anlar artýk çok eski...
Bir gün bedenim silikleþip, aðýrlaþýrken ruhum, Tanýmlamalarýmý da yitirdim. Hayat neydi? Umut kimdeydi? Þimdi gitsem yine o bahçeye, Koþsam... Koþsam... Salýncaða binip gözlerimi yumsam... "Kantsýz da uçulur bak!" diyip göðe ulaþsam... Yýldýzlarý seyredip bir dilek tutsam, Olacaðýna inansam... Kaybettiklerim gelir miydi geri?
Bir gün... Bir gün daha... Kalmazdý ki dünden bir gün insana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ArtemiSelenE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.