Komşu Çocuğuna

KOMÞU ÇOCUÐU ÝÇÝNDÝR

Atardamarlarý zorlanan
Severim Ýstanbul’un üç vaktini
Sokaklarýn, caddelerin
Cývýl cývýl saatlerini

Baþlar onlarýn vakitleri
Yaðýz bir horozun çýðýrtýsýyla,
Çekiç sesleri
Sularda aðlamaya,
Meneviþlenirken yürekleri.

Hayat baþlar kondularda
Bir bebeðin gözlerini açmasýyla.
Serçe yuvasýndan çýkar,
Bir çocuk daha katýlýr
Çýraklar ordusuna.

Potada sevdayý onlar eritir,
Kalýba döker.
Sabrý imbiklerden onlar damýtýr.
Bu saatlerde kent onlarýndýr.

Güneþi elleri çýkarýp astý
Yeraltýndan gökyüzüne.
Onlar ki ekmek için çalýþýr,
Çiklet uzatýlýr önlerine.

Severim Ýstanbul’un üç vaktini.
Sabah iþe gidiþlerini,
Öðlen yemek yeyiþlerini,
Eve dönüþlerini.

Esenler Ýstanbul
1984

Sosyal Medyada Paylaşın: