Sen yanýmdayken, Nefes aldýðýmý hissediyordum Kalp atýþlarýmý duyuyordum Hayatýn güzelliklerini görüyordum Kýsacasý, yaþadýðýmý anlýyordum. Beni býrakýp gittiðin o günden beri Bu þehirde boðuluyorum. Giderken kalbimi de çalýp gittiðin için Artýk onun sesini de duymuyorum Ve artýk býrak hayatýn güzelliklerini Önümü bile göremiyorum Çünkü nereye baksam seni görüyorum Her yerde bir aný býrakmýþsýn Onlarý hatýrlýyorum Hatýrladýkça çýldýrýyor Ve aðlýyorum… Seni görmemek için gözlerimi kapýyorum Kahretsin! Bu kez de sesini duyuyorum. Sanki kulaklarýmý saðýr edercesine Beni hayata baðlayan o kelimeleri haykýrýyorsun; SENÝ SEVÝYORUM Ve sonra arkasýndan beni yýkan o son sözün geliyor aklýma ELVEDA GÝDÝYORUM Ama ben ne kadar yýkýlsam da Hemen toparlanýyor Ve kalan son nefesimle sana cevap veriyorum ELVEDA SEVGÝLÝ, BENDE ÖLÜYORUM… Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat GEÇER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.