YARENİM
Bir sandýkki kilitli kilit kilit üstüne yarenim.....
Yýllarca güvelenmiþ umut umut üstüne beklemekte
Bir ömür çürüyüp giderken sandýkta güvelerin suçumu
Anlamadým feleðin bana yýllar yýlý kastýný
Dünya gözüyle bakan zannederki dantel dokurum yarenim......
Alnýma yazýlmýþ bu yazýyý ancak benim gibi yanan okur
Suskun donuk bakýþlarý süsleyemem ne çare
Gönül tezgahýnda mekik mekik ilmek atar dururum
Bilirmisinki mevsimler neden deðiþmekte yarenim......
Yeþeren yaprak gün gelip ne için çürümekte
Bir gönüle sýðan aþk bin gönüle yetmekte
Sevgiyle atýlan bir tek tohum binler çiçek vermekte
kaneviçemde Lalezar bahçelerini Ýþledim yarenim.....
Kokusunu aldýðým leylaklarý gülleri yasemenleride
Geçdi ömrüm anlayamadým dert yürekte derman nerde
Þimdi yanma zamaný yansýn yürek her demde bu bedende
Sevda diyarlarýna hazýrlandým yolcuyum yarenim.......
Duygu seline kapýlýp giderken ömrüm
Ummana döndü cuþa geldi gönülcüðüm
Alemi dünyaya gelipde göçen ne ilk nede son yolcuyum
Savaþ YANIK 07.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.