Hüznün mektuplarý baþlarsa konuþmaya
Sustur sustura bilirsen kor hazanlarýný
Bildiðin reçeteler deva olur mu sanýrsýn
Bilmediklerin var mýdýr ilaç niyetine sarýlýrsýn sözcüklere
Eski iþte elbisesi ne yanýný yamasan lime lime
Dökülürsün takvimlerden koparým kum saati misali döngülerle
Miyadý dolmuþ gramofon gibi çalar dururum beni
Çalar durur mektuplar dilleri hazan denizinde dalga
Koþar durur deli divane sahiline kýrýklar
Yelkenlerini açma sür fenerine hayatýn dümenini aðla
Aklýma ne ceza versem nafile ölümde iþlemiyor
Öldükçe doðuyor mütemadiyen doðdukça boðuyor
Minik umutlarýn kanatlarý yýkýnca kocaman dünyaný
Eksik bir yaný arar durur el yordamý kim kör hangimiz saðýr
Gözümde yer kalmadý parmak deðecek kýrýklar içinde avuçlar
Geçmiþ sonbaharlarda yediveren gülleri damarýndan aðla
Akþamdan kalma meyhane dizeleri tut aksayan bedenimi
Giymeyin üzerinize okumayýn bakmayýn aðlamayýn mektuplarým
Ben böyle deðildim siz bana geleli ah siz pulsuz namelerim
Ne vakit içtim þarabýný ne vakittir sarhoþum bulanýyor denizim
Sessiz aðýtlarýnda kaybolunca kalp dikenli tellere takýlýyor
Ne yana dönse sýnýr ihlali sessizlik çavuþlarý nöbette
Vurun dillerini kelimelerimin ölümde iþlemiyor nasýlsa
Duymasýn bilmesin anlamasýn mütemadiyen aðlasýn mektuplar