benim doðduðum köyde düðünler vardý düðün demek bayramlar yaþamaktý çocuklar...çocuklar... en iyi sevinci onlar yaþar ve ben bir gelini görmek için kaç düðün yaþadým yüzünü öðrenmek için bir gelinin kaç savaþ verdim kýrmýzý örtünün ardýndaki gözü bir atýn üzerinde sessizce güzelleþen yüzü tanýmak için neleri vermezdim.. ben o gelini sevdim hep o kýrmýzý tülbentin sakladýðý yüzü sevdim ben nadide bir çiçek gibi korunan.... elleri kýna tutmuþ gelinin kýýnalý elleri görmek için düðünler bekledim ve yüzünü..elini göremedim hiç bir gelinin ve ben þimdi o gelinleri özlüyorum o gelini arýyorum o gizemli..kýrmýzý tülbentli.. efsane gelini..bir atýn üzerinde güzelleþen gittikçe kimse bilmezdi bir gelinin güzelliðini benim doðduðum köyde...
27.05.2005 / elazýð mustafa kaya Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.