aşk komedyam
Aþk komedyasý
Ýzbe hüzünlerim yýkanýyor güneþin, sarýlýðýnda
Mai ye boyanmýþ gece, kurdun kuzuya garkýnda
Nice selamlar yok oldu semada,dünden bugüne
Ne kara sevdalarý sakladý toprak baðrýnda
Ve ne ölümler büyüttü Anadolu kucaðýnda
Ateþi kendi içnde yakarak soðutan mevlam
Beni de kendi içimde yakýyor ibrahim’i saatlerde
Yaþýyoruz hayatý bir Fransýz konçertasý sahteliðinde
Her limaný kendimiz sanýyoruz, boðuluyoruz dalgalarýnda
Belki mahalle bakýsý sana duyduðum öfke
Belki karþý tarafýn ýþýðýnda aðlýyor gözlerim
Ama aþk hangi toprakta fidan olursa olsun, aþk iþte, bez-mi cihaným
Kendi ruhumu yargýlýyor mahkum ediyorum sensizliðe
Dört baþý maðrur duvarlara kendi gölgemi soruyorum
Ve kurþunluyorum kendi günahlarýma þahitlik eden aþklarýmý
Sevaplarýmý yalýyar sevdalýsý dalgalara salýverdim
Ne giden son gemi olsun ne geride kalan bir sevdalý
Deniz fenerinin ýþýðýnda büyütsün sevdalarýmý sana
Þimdi maviliklere ekilmiþ aþk komedyam
Deliye dönmüþ ruhumda kendi kendime/gülüyorum
Üzerimde senden kalan yarý lekeli sevgi matemi
Tenimde sensizliðin acý çýrpýnýþlarý var
Üzerimde beyaz bir gömlek ayaklarýmda zincir var
Ama hala gözlerimde sen var, sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.