Bu gece dokunsa rüzgar
Ýpeksi saçlarýma
Týpký parmak uçlarýnýn hafifliði gibi deðse
Her bir teline
Ve ben gözlerimi kapatýp geçmiþi yaþasam hayalinle…
Oysa adýný anmaya korktuðum yýllar çoktan yaþandý
Ve kimse yolcu etmedi birbirini
Veda ettiðimin farkýnda olmadan el sallamýþtýn sen
Giden bir pýrýltýnýn ardýndan…
Bir þüphenin acýsý kalmalýydý sende,
Bunun hesabýný sormalýydýn sen
En yaralayýcý cümlelerle…
Yanýldým…
Sen suskunluðun zaferini kazanmýþ gibi,
Sigaraný dudaklarýna aldýðýnda uçup giden duman gibi izledin
Kayýp giden benliðinin hatýralarýný…
Konuþsaydýn sen
Ve kýþa dönseydi baharlar
Çöl olsaydý denizler
Ama sen susmasaydýn…
Kabuk tutan yaralara olan minnetindendi
Uçurum kenarýnda bile kendine duyduðun güven…
Görmeliydin aynalarýn yansýttýðý izleri
Ama
Sen
Ardýnda yaþadýn aynalarýn
Sýrlarýn karanlýðýnda boðulduðunu bile göremeden
Yok ettin gerçek yüzünü hayatýn…
Bense hep yangýnlarýn içindeydim
“Buradan gitmek zor” diyerek
Bakarken bile buðulu gözlerime
Dumanlý yüzüm bir gün sende öleceksin diyordu bu yolda
Burada kalmak, geç kalmak aslýnda sana
Sözcüklerin diliyle her gün intihara kalkýþmak
Ama kolayý seçmedim sen gibi
Bu yaþam bir hediyeyse
Aðýr aðýr ölmek yakýþýr bana…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
YAĞMUR... dostuma.... Prangalar ve Sen... SUSMASAYDIN... ACININ KORİDORLARI.. EĞER.. vEdA.. IŞIKSIZ GECE