Biliyor musun içimde seni her þeyi Sana dair ne varsa tümünü söküp attým Artýk içimi acýtacak bir þey kalmadý Geçmiþimin beyaz tebeþir ile Karalanmýþ siyah tahtasýný sildim Yaktým bütün senli resimleri
Baktým ki ben eriyip bitiyorum Her geçen gün bakan ama görmeyen Kömür karasý gözlerinde yok oluyorum Benden bu kadar ben pes ettim Artýk ayaklarým kanýyor taþlý aþk yollarýnda Yaktým bütün senli resimleri
Bana geçmiþimizi hatýrlatýyorsun boþa Var mý ki mutlu bir anýmýz geçmiþte Boþuna çýrpýnma çaresi yok Benim dönüþümün olmadýðý gibi Ben eþyalarýmý çoktan topladým valizime Yaktým bütün senli resimleri
Seslenme haykýrma ardýmdan nafile Ben kulaklarýmda aþkýnýn yalanlarýný Gözlerimde ihanetlerini taþýyorum Ve yüreðimde kocaman bir boþluk Mutlu musun benim ölümsüz sevdamýn Soðukkanlý cani katili oldun Yaktým senli tüm resimleri gidiyorum…
N.C.U
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.