Altmýþsekiz kuþaðýnýn sembolü,
Mücâhitler mütait’e dönüþtü.
Onbin yýllýk ergenekon sembolü,
Kurt kocarken çakal it’e dönüþtü.
Bir benmiyim öz vatanda yaralý,
Sanki bana ebediyyen aralý.
Fizândaki asalaklar kralý,
Dünkü sirke bugün bit’e dönüþtü.
Deniz fenerine güvenip çýkma,
Köþeyi dönene ýþýðý yakma.
Kimse yok mu deyip yollara bakma,
Yolsuzlukta garabete dönüþtü.
Bizim kalemþörler derken eleyip,
Ýhale peþinde salýnýr seyip.
Devletin malýna denizdir deyip,
Yedikleri kokmuþ ete dönüþtü.
Aslan payý tilkilere kalýrken,
Milli servet günden güne erirken.
Üçbeþ çapulcuya prim verirken,
Türk milleti etnisite dönüþtü.
Özgürlük deyip de atarken çalým,
Sanma ki herkesle hep gülüm balým.
Niyetine bir yol varýp bakalým,
Sað sandýðýn bak meyyite dönüþtü.
...................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.