SEN DİYE

------Beni yaktýðýn gün bela kabýnda,
söndürdüm kandillerini diyarýmýn.
ve gün yanýðý ellerine
hasret kaldý topraklar.
serseri ýþýklarýný yorgan yaptým ,
bomboþ caddelerin.
týlsýmlý düþler gördüm ardýndan,
yosun tutmuþ hayal ýrmaklarýnda.
güneþin ellerinden öptüm,
sýrtýmý dayadým dokunduðun duvarlara.
sanki sen diye sarýldým yýldýzlara.
sen diye öptüm kokladým yapraklarý.
anne diye aðlayan çocuklar misali,
sen diye haykýrdým bomboþ odalara.
-------beni de yaktýðýn gün bela kabýnda ,
dokundum titrek ellerine mateminin.
yýldýzlardan taç taptým saçlarýma,
sen diye kokladým bütün çiçekleri,
dolaþtým bütün duvarlarýný hüznün,
aktým sen diye seherlerinden...

YUNUS YAVUZ / BOZKIRIN ÞAÝRÝ / ERZURUM

Sosyal Medyada Paylaşın: