BÖYLE HİKAYELER

Sen; aç, tok yat senin sorunlarýna eðilmez,
Beþ, on kuruþ þu garibime vereyim demez,
Kapitalistlere yaranmak için çalýþýr, durur,
Fakirin sofrasýndan bir lokma bile yemez.

Her gün zehirli ekranda alternatifler sunar,
Kendisini dünyanýn en çaðdaþ insaný sanar,
Hak ve hukukunuz bu mu? Yoksa sustu mu?
Adaletiniz Müslümana gerçekten küstü mü?

Yeter artýk! Akletmenin zamaný geldi,
Hakikatler, ortaya çýkýnca küfrü deldi.
Tarihi gerçekler batýlla susturulamaz,
Bu millet yalanlarla asla kandýrýlamaz.

Ýnsanoðlu, taþlarý bile yese doymuyor,
Yiyor, içiyor ama rýzka kanaat etmiyor,
Taþlarý, topraklarý niçin yediði sorulunca,
Bu çaðdaþ düzende yaþamak zor diyor.

Müslümanýn yarasý gerçekten feci kanamýþ,
Aç kalacaðým düþüncesi beyinleri onamýþ,
Zalimin iþidir, yüce Rabbi hep inkâr etmek,
Hakký býrakýp da þeytanýn yolundan gitmek.

Cebinde para pul kalmamýþ metelik dahi,
Bulmaya çalýþýyor, kaybettiði eski refahý.
Boþluk denizinde hep yüzüyor durmadan,
Yok olup gidiyor, hedefine hiç varmadan.

Evlatlarým ne giyecek, yoktur elbisesi?
Babamýn mülkü yoktur verecek hissesi,
Mal, mülk sahibi unutulmuþ bilgisizlikle,
Ölüme bir adým daha atýlmýþ çaresizlikle.

Çarþý, pazar, market olmuþ ateþ pahasý,
Bunlar ne ki kardeþim dahasý var dahasý,
Satýcýnýn yanýndan geçer boynu bükük,
Çarþýya bile çýkamaz; üstü, baþý sökük.

Zengin, zenginleþtikçe zenginleþir durmadan,
Rahat oturamaz, fakirin bedduasýný almadan,
Anlatýlýr insan haklarý, evrensel beyannameler,
Bizim memlekete uðramamýþ, böyle hikâyeler.

1993/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: