Bir adam vardý hep tedirgin Karanlýðý, geceyi ve yalnýzlýðý severdi Hep avare, hep kederli, hep bezgin Serseriler yoldaþý, sokaklar yeriydi
Avuntuyu, kirli, kuytu yerlerde bulmuþtu Günü de gününü hiç tutmuyordu Meyhanelerde sarhoþ, kahvelerde kumarbazdý Kabadayýlarla da kabadayý olmuþtu
Avuntuyu bilmem buralarda neden aramýþtý Mutluluðu belki burada bulacaðýný sanmýþtý Þimdi bir dilencidir o þehrin sokaklarýnda Zavallý adam kahpe dünyaya kanmýþtý
19 Kasým 1972 – Urfa Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Özerol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.