Zaman ilerliyor,
Saatler týkýr týkýr iþliyor,
Ve ben gittikçe yaþlanýyorum.
Sensiz her gün biraz daha kahroluyorum.
Ama sen bilmiyorsun.
Kendimi avutmaya çalýþýyorum durmadan.
Sensiz üþümemek için geceleri,
Battaniyelere örtünüp yatýyorum.
Korkuyorum ecel gelir diye,
Seni görmeden.
Výz gelirdi bana yanýndayken,
Soðuk Erzurum geceleri…
Ama sen bilmiyorsun.
Þimdi bir yaz günü,
Ve ben yine üþüyorum.
Hayalinle konuþuyorum titreyerek,
Ama sen bilmiyorsun.
Anlatsam bilmediklerini sana,
Ýnanmazsýn belki, deli dersin.
Haklýsýn deliyim.
Kim ne ötüyorsa ötsün,
Aþk delisiyim ben. Bilmiyorlar.
Sen de bilmiyorsun gülüm,
Evet bilmiyorsun.
_kabýlcevz&metinAKPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.