Her yangýn bir yeri yakarken
Benim yangýným kendimi yakar
Daðýtýr rüzgarýn fendini
Tepemden akar þimdi lavlarým
Üþümek þöyle dursun
Fýþkýrýr çölüm varlýðýnda gülün
Bazen bir sevda doðar karlý daðlara
Bazen yaðar ýlýman iklimlerden
Eritir efil efil
Donmak yok artýk
Sevgiler akar sel sel
Gün dolanýrken batým vaktine
Kabarýrdý tüm bulutlar
Çýkar gündüz düþleri býrakýr matemleri
Geceye ilerler vaktin saatleri
Hercai dümenler suya düþer
Yeþertir baþka baharlarý
Gelgitlerin akýþý durur zifiri duygularýn gecesinde
Hazin hikayeler ezberlerden bozulur
Mýzýkalar çalar gönül stadyumunda uzun uzun
Telleri kopunca sazýn notalarda özgürlük þarkýlarý
Þimdi yeniden baþlar bilinmeyen baþka düþler
Gömülür derinlerine topraðýmýn cennet gülü
Konca tomurcuklara mayalanýr dillerinde nazenin þarkýlar
Gönül bahçesinde garip kalmasýn kuþlarýmýz sefil sefil
Tulumbacýlar çeksin gölleri kurumasýn deniz
Uzak bakýþlýma karanfiller ekmiþim her günün sabahý yeniden
Tut ellerimden düþsün tüm diller kemine vurulsun gem
Aðarsýn tüm geceler görünsün gündüz düþlerim
Söndürün ýþýklarý...
04-12-2009 Hayrettin