sensiz býrakýldýðým þehir üþütüyor. gecenin geliþi yumuþacýk deðil. kýrýlan bir ayna yüzümü çizen. her dokunuþumda resmine bin çarpýyor yüreðim. yanmýþ bir orman gibi tütüyor..
bu deniz bu acý su, derin tuzlu mavi , bu þehir, seni hatýrlatmadýkça kanatsýzým. sevginin, usulca akýþýna alýþýk avuçlarým soðuk , sabahlarýn ayazýnda.
kalbimin acýsýný biliyorum. kalbinin sesini duyuyorum. bir söðüt aðacý kýskanýr yüzünü süsleyen gülüþünü. bin bir güzel düþlerin vuruyor þimdi. boþluklarda arýyorum, yosun kokusu sinmiþ saçlarýný. ve, sadece bir aðaç okþuyor, bir doðum günü aðacý mimoza kokuyor bakýþlarýn..
Mustafa kaya 28.02.2006 / üsküdar Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.