ZAMAN VE BEN

Öyle bir an yaþýyorum ki
Yalnýzlýðýmýn dünyasýnda,
Tavýr takýnmýþ zamanýn
Ruhumda kopardýðý,
Fikirler zulmet içinde
Kývranýp duruyor durmadan.

Hýçkýrýklara boðulan hayat,
Saflýðýmý kemiren düþüncelere
Gönülsüz refakat ederken,
Ruhum bedenimde
Tahriklere takýlmanýn
Bedelini ödüyordu,
Felaketlere gebe kalarak.

Mutluluðum ezelden beri
Kurtulmayý bekleyen bir esirdi
Nedensiz zorlamalara yayýlan .

Ne vakit baharý düþlesem
Men edilirdim,
Gizli bir elin himayesinde,
Þuur altý isteklerimde
Beliren yaþamak arzusu,
Yüreðimde çýrpýnan
Korkak bir algýlayýþ olmuþ
Kaderin sürümünde.

Böyle karmaþýk duygularda
Ýstikrarsýz zaferler
Azdýrýrken aklýmý,
Haylaz salýntýlara
Kin sýçratýrdý
Karþýlýksýz kalan ümitlerim.


Nevzat TAÞKIRAN
04-12-2009







Sosyal Medyada Paylaşın: