DÜŞLERİN DELİKANLISI

ay kaplarken geceyi bulutsuz

mutluluða uzanýr

düþlerin delikanlýsý

bir bir geçer günün ince ayrýntýsý

baþlar baharlar yaþanmaya

gönülden gönüle güvenle

aþkla sevgiyle

huzursuzluk can çekiþir

mutsuzluk bilinmez, hiç uðramamýþtýr

ne karmaþa, ne kavga

yer kalmaz acýlara

elleriyle yok eder kötülükleri

düþlerin delikanlýsý




bir sofrada sýralanýr gönül erleri

bir muhabbet ki sorma gitsin

sazlar eþliðinde edilen meþkler

rüzgar gibi eser

yüreklerde düþlerin delikanlýsý

ay dan seyrederler

kendinden geçer canlar



el ayak çekilince

kavuþur aþkýna

düþlerin delikanlýsý

zaman durur dokununca tenine

çiçekler açýlýr kollarda

gözlerde yok olur nefesler

geceyi aydýnlatýr bal sözler

düþlerin delikanlýsýyla

sevda da son durak

uyan sabah oldu kalk




4 aralýk 2009/nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın: