ANNEME MEKTUP III
Anne
Sorma…
Kafam karýþýyor bu günlerde
Ama iyiyim iyiyim
Sakýn aklýna kötü þeyler getirme
Ýþte…
Hayat denen ukala bilge
Üstüme üstüme geliyor
Bir öncekini çözmeden
Bilmece üstüne bilmece
Durmadan durmadan soruyor.
Bazen bocalýyorum anne
Uçsuz bucaksýz bir derya oluþuyor
Sayýsýz gemiler yüzdürüyorum içimde
Gören Karun sanacak beni
Oysa durmadan eriyor sermayem
Beþ para etmez yükleri
Tayfalarý asi
Kaptanlarý dersen, rotadan bi haber serkeþ
Her gün bir gemim batýyor.
Çok sýkýlýyorum anne
Arkamdan kalabalýk akýyor
Ben kaçýyorum
Bir tepeye zor atýyorum kendimi
Kilit vuruyorum dilime, çýt çýkmýyor
Kýrýp dökmekten korkuyorum
Yanýmdan fincan yüklü katýrlar geçiyor.
Sakýn, sakýn anne
Kötüye yorma serzeniþlerimi
Sakýn kurt düþmesin yüreðine
Kimse anlamýyor beni
Adý üstünde zaten
Kimse sen olamaz ki
Üç beþ yarým adam, bir de sen
Yoksa…
Artýk bildiðin gibi deðil bu gezegen.
Biliyor musun anne
Aklým ermiyor bazen
Düþünüyorum da
Senden on yaþ büyüðüm neredeyse
Nasýl bir duygu bu anlamadým
Bir þeyler söyleyin, aklým ve mantýðým
Bir kadýný bu kadar güçlü kýlan ne?
Kralý bile olsam ormanýn
Senin yokluðunda
Gün geliyor, tavþandan bile ürküyorum anne.
Sami Baðcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.