Hangi ayrýlýk tadýndan yenmedi ki? O zaman Leyla tek taraflý sevdi de, O çöllere düþen Mecnun mu istemedi? Deðer vermedi Ferhat Þirine, Yalandý tüm efsaneler öyle mi?
Ayrýlýk her insana göre zordur. Ben insan deðilim sana göre, Bile bile istedim ayrýlýðý, Seni bir kalemde silip attým, Deðer vermedim sana, Bu hayatta sadece sen kýrýldýn. Kýran ben oldum, üzen ben, Ýsyanlarla gelme demiþtim hani sana, Sarfettiðin sözleri bir düþünsen. Mecburiyetle boyanmýþ bir manzara, Bir de bakabilsem penceremden, Nasýl olurdu acaba, Umursamadým seni öyle mi? Zerre kadar sevmedim. Bu dünyada benim üstüme yok, En kötüden daha kötü olan benim.
Nasýl böyle vurdum duymazým. Kendi kaderim için hiç savaþmadým. Acýlar mý yok etti duygularý mý? Keder mi böyle yaþamayý bana öðretti. Neler dediðini kulaðýn duyar mý? Üzmeyecektik birbirimizi hani, Seni sen olduðun için sevdim. Baþkalarýyla karýþtýrmadým asla, “Kadýným” kelimesine kara çaldým. Merak etme söylemem bir daha sana, Çünkü ben çoktan gitmiþim senden, Sen aciz deðilsin, olamazsýn asla, Yaðmurlarda ýslanman deðil aciziyetten, Benim içime iþlemiþ yaðmur, Üþümelere meydan okuyuþum mecburiyetten.
Oysa ne çok seviniyordum. Ölünce ardýmdan var diye dua okuyaným, Hayat yine mi yalan söyledin bana, Sevdiðim beddualardan buket mi yaptýn? Düðün dernek kuruldu diye ömrümün üstüne, Sabahlara dek göbek atar mý sanýrsýn. Yazýk, öðretememiþim sabrý sana, Kendi kendimi aldatmýþým. Gözlerinden düþmüþüm damlalarla, Aðlatan hep ben oldum bu hayatta, Doðru benim gözlerim yok ki, Aðlamayý bilsin bunca zaman, Kahkahalar içinde yaþýyor, Aþký oyun sana bu kötü adam.
Savaþmadým deðil mi hiç, Hemen kaderime boyun eðdim. Ayrýlýk otobüsü aldý beni senden, Buldular baþka birini hemen tamam dedim. Evlilik müptelasýydým ya ben, Peki ya o otobüs kimi aldý benden? Yok, hayýr, farkýnda deðilsin sen kendinin, Yanýlmýþým ben farkýndasýn diyerek, Gözlerinden düþtükçe ben senden gittim. Daha fazlasýný yaradan bana verecek, Çünkü o tohumlarý gözlerime sen ektin. Ne çabuk unuttum deðil mi? Ýsyanlarýna karþý kualklarýmý týkadým. Nasýl da güçlü bir kötüymüþüm ben, Aynalardan kaçar oldukça çýktý yanýlgým. Yazýklar olsun bana, Bende kendimi iyi biri sanýrdým. Acý verdim ya ben sana, Merak etme anlayabiliyorum seni, Herþeyi sen yaþýyorsun tek baþýna, Ben insan deðilim ki,
Ben battýkça bataða, Bir an bile düþünmeden silerken hayatýmý, Elimden tutmak vardý hani gururla, Kurtaramasan da çekmek vardý þükürle, Ben inançlý bir ruhu sevmiþtim bir zamanlar, Aþkýn küfrü düþtü ateþ gibi geceme, Dudaklarýndan dökülen beddualar, Kor ateþ gibi deðdi tenime,
Ne söylesem beni yanlýþ anlýyorlar, Aðzýmý açsam suç bende deðil mi anne? Ben hatayý bu dünyaya gelmekle yaptým. Babacýðým söz geçer mi yazmýþken kaleme, Yaradanýn yazdýðýný kim silebilir, Ben basit bir kulum sadece, Ayrýlýk varsa ille de küfretmek mi gerekir, Gitmeye mecbur kalan insanýn ardýndan, Hayatýný silmiþken göz göre göre, Vurmak mý gerekir beddua oklarýyla, Nasip kýsmet böyleyse, Kimileri için çok basit söylenir, En kötü olan nedir bilir misin? Anlaþýlmamak güzelim. Sanki bir tek sen özledin. Doðru ben ne bileyim özlemeyi, Hayatýmý yok ettim ellerimle, Üzülmelerin zirvesine vardým sayenizde, Nasýl mý dayanýyorum bu acýlara, Þükürle güzelim, inançla ve þükürle, Çýkar yolu yok yoksa, Ýþ deðil yani en kötü olmakta,
Ýsyan etmek kolay gelir insana, Bense isyanlarla kaybolurum, Ruhumu kurtaramamýþým ki zaten, Ne bir þey öðrettim, ne öðrendim. Hayatýn sahnesinde yer verenlere, Acýdan baþka ne verdim. Peki nedir istediðiniz? Hayatýmý silip attým. Son nefesi vermemi mi istersiniz. Eyvallah onu da yaparým. Siz mutlu olacaksanýz neden olmasýn. Hadi küfredin bana aðýz dolusu, Küfredin hayatýna girdiðim tüm kadýnlarým, Beddularýnýla çevreleyin ruhumu, Onlar olsun beni taþýyan salým. Siz mümkün olduðunca acý çektini, Gölgenizi bile býrakmadýnýz ne de olsa, Ben bir tek saçýnýza zeval gelsin istemedim. Aðladým ýssýz gecelerde köþelerde, Ama yalnýzlýðýma bile yaþlarýmý göstermedim. Acizleþirseniz eðer ruhumun karþýsýnda, Ýþte o zaman piþman olurum sevdiðime, Düþersem gözlerinizden damlalarla, Gelmem hiçbir zaman düþlerinize, Hoþ ben neyim ki, Zalim bir hükümdarým size göre, Baþ kesen, kalp alan, Kendinden aciz, faydasý bile olmayan, Yarým yamalak kötü bir adam.
Hayatýnýz boyunca istediðinizi söyleyin. Beddualarýnýzla yaþamasýný da bilirim. Acýlara alýþýðým ne de olsa, Umursamaz görür güzel gözlerin. Sevmeyin beni, kalbinizden de silin, Anlayamadýnýz beni yahut ben anlatamadým. Ölmemi istiyorsanýz kucaklarým ölümü, Zaten çok fazla yok zamaným, Göreyim yeter gökyüzünden güldüðünüzü, Allahým sizi bir ömür gülümsetsin. Ne desem boþ, hikaye gelir. Siz beni kötü bir adam bilin. Müsadenizle isyan eden dilinizden, Zora soktuðunuz kalbinizden alýyorum gölgemi, Unutun, kalbinize gömün, duanýzý alamadým. En iyisi öldü sayýn beni. Ne anlamý var ki kötü olup yaþamanýn. Ben kendimi iyi bir adam sanýrdým. Yazýk, yazýklar olsun. Ancak kendimi kandýrmýþým. Ne sevmeyi bilmiþim bu dünya da, Ne de anlamýný bu yüce aþkýn, Ancak acýlar sizin acýnýz, Acý neyime ben insan mýyým? Ne diyeyim sað olsun canýnýz, Bu dünyaya gelmekle suçlu olan benim. Yaralasa da beddualarýnýz, Yollayýn bana, en azýndan sabrý öðrenirim.
NOT: DEÐERLÝ HABÝP ABÝ, DEÐERLÝ ANSIZIN,
BU ZAMANA DEK KAYITLI OLAN TÜM ÞÝÝRLERÝMÝ SESLÝ OLANLAR DAHÝL SÝLER MÝSÝNÝZ HATTA ÜYELÝÐÝMÝ DE LÜTFEN.... RÝCA EDÝYORUM. SAYGILARIMLA
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.