Bu gece bana da göründüler Rüknettin, Boþuna gelmezler, herkese de görünmezler, Yýllar öncesinden hatýrlýyorum, Düþünsen çekip çýkarýrmýsýn geçmiþinden, Bir cýlýz silueti, adý Necmiydi hani, Kasap önünde dolanan sokak kedisi gibi, Kimsesiz beslemenin tekiydi. Ne deli bir herifti, hiç olamadý sýnýrýnda, Üzülürdü dayanmazdý zayýf kalbi, Mutsuzluk verdim diye kim girdiyse hayatýna,
Doðruydu, dürüsttü, haram yemezdi, Hatýrlar mýsýn bilmem, yýl bin dokuz yüz seksen. Soðuk bir kýþ günü kýz istemeye gitmiþtik sana, Onlarda istemeye gitmiþler ana, oðul ve baba, Senin gibi hep bu hayat benim deðil derdi, Anlamýþ deðilim doðrusu nasýl tevafuksa, Onun iþi doðuþtan zordu be Rüknettin, Kim sevdiyse onu hep üzdü durmadan, Üzülme sen diye diye, Senin gibi seçici de olmadý hani, Evlilik kolay deðil, ömür geçecek sevdiðinle, Senden bir hafta sonra niþanlanmýþtý, Ýçinden yalnýzlýk duygusunu atamamýþtý, Daha hafta ikilemeden evlenmiþti, Sen eþini kendin seçtin bak mutlusun. Akýllý adamdýn kendini bildin bileli, Gel gör ki bu herif delinin tekiydi.
Hayata yenildi sandýlar onun için, Güya hayata pes etmiþti herkesçe, Babasýz bir kýz buldu kendine, Okuttu bir meslek sahibi etti, Herþeyi en baþýndan söyledi ahu dilbere, “Ayaklarýn üstünde kal, istersen terket dedi. Fazla ömrüm yok zaten benim. Bu hayat benim deðil güzelim. Yaþananlarsa kendi kaderim.” Senin gibi sosyal bir insan olamadý. Sevdiði kim varsa sýrtýndan býçakladý. Hele biri musallat oldu geçmiþi yarýp, Kanattýkça yüreðini kanattý. Aðzýný açýp bir kelam laf etmedi. Söyleyecek sözü yoktu bu hayata karþý, Sustu, aðzýný býçak açmadý.
Hatýrlar mýsýn o Nisan gecesini, Çarþýnýn orta yerinde koþuyordu baðýrarak, “Bana göründüler iþte vakit geldi, Ne zormuþ bu hayatý yaþamak”
Dün gece Rüknettin, uyandým uykumdan, Tam dikmiþtim þehrin ýþýklarýna gözlerimi, Necminin ruhu bakýyordu uzaklardan, Bana göründüler, dilini yuttu gece, Bir an durup düþündüm aklý selimce, Zor hayatlar geldi gözlerimin önüne, Ayrýlýklar, kavuþmasýz sevdalar, Ferhatýn sevdasý vardý Þirinine, Leyla için az düþmedi çöle Mecnunlar, Hangi aþk aþktý kavuþmalarýn içinde, Kavuþmasýz olanlar aþka bulandýlar, Ýki damla yaþ durdu aklýma düþünce, Necmi gibi gariban hayatlar,
Onlar hiç kýrýlmaz mýydý zamana? Üzüntüleri hiç olmaz mýydý? Sevip sevilmezler miydi? Onun gibiler az da deðildi, Kaynýyordu memleketin her yerinde, Herkesi menfaatsiz seven bir deliydi, Üzülen adamlardý onlar sevdiklerince, En yakýnlarýndan yediler hançeri, Aklýmý oynatmak üzereydim bir an, Senin de olmuþtu böyle bir hikayen, Buraya ilk düþtüðünde anlatmýþtýn bana, Yýllarca kuþ sanýp kendini, Kaçmýþsýn insanlardan kedi gibi, Bak Rüknettin benden duymuþ olma ama, O adam deli deðildi bizim gibi, Biz akýllý sanýyoruz sadece kendimizi,
En sonunda seçimini yaptý, Üç gün üç gece düðünü etti, Kurdunu döktü etrafýndaki insanlar, Ýyi gün dostlarý takýp zilleri, Üç gün boyunca oynadýlar, Kelamýyla vurdu kimileri, Yaraladý dostlarýn þiirleri, Çok sürmedi unuttular. Buraya gelmeden önce duymuþtum, Karlý bir gecede cesedini bulmuþlar, Ne acýymýþ kaderin, alýnyazýsýnýn böylesi, Yüzünde hayatla dalga geçen gülümsemesi, Olmamýþken anlayaný kendisini Gerdek gecesinde baþlamýþ bol bol gülmesi, Sonra engel olamamýþ kendine Necmi, Önüne gelene gülmüþ, gülümsemiþ, Onu gördükçe tüm insanlar gülmüþler, Aðlamamýþ hiç kimse onunlayken, Rüknettin, kurtar beni peþime düþtüler, Sana bir sýr vereyim mi aziz dostum. Bana dün gece göründüler.
Sakýn kimseye söyleme bu anlattýklarýmý, Duymasýn sakýn doktor abiler, Ben sevmiyorum o ilaçlarý, Yoksa seni de uyutup giderler. Sakýn Rüknettin, sakla beni kendine, Uyumak istemiyorum, korkuyorum. Karanlýklar düþünce gözlerime. Karanlýk olacak birazdan, Kaç Rüknettin Kaç, güneþ düþecek üstümüze, En iyisi uyuyalým, geçmiyor bak zaman. Doktorlar gelir az sonra beyaz elbisesiyle, Aþký unut Rüknettin, aþklarýn topu yalan, Bir gece sana da görünürlerse, Anlarsýn beni, aynalardan düþer gerçekler, Bu hayat benim deðil istemiyorum kimseyi, Bu gece bana göründüler. Rüknettin kaç kurtar kendini…. Bari sana iðne yapmasýn hemþireler… Kendi uykuna huzurla kendin dal….. Bana bu gece göründüler, Kardeþim, unut beni, hoþça kal,
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.