Ferman versem sebepsiz gidiþinde ölümüne; içindeki sýcaðý üþür yüreðimin, kýyamam ki hareleri pesbembe gül tenine, kendini yok eder gamzelerimde gülüþlerim.
Bir bahar dalý gibi gümrah yeþildi umutlarým. Hiç tükenmezdi senli benli konularým; kuþlar gibi özgürdü dudaklarýmýzda aþk sarýlýþýmýzda yiter giderdi korkularým.
Bir gün ansýzýn! kiraz aðacý kapýda takýlý kaldý bakýþlarým... Sebepsiz gittin. Ýnsaný kedere insaný küfüre insaný ölüme denk bir hisle býrakýp gittin...
Ferman versem sebepsiz gidiþinde ölümüne, içindeki kaný donar yüreðimin. Kýyamam ki anýlarda býraktýðýn güzel izlere, son çare adýný anan dudaklarýmý mühürledim.
ALEV YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.