FIRATIN KENARINDA

Fýratýn kenarýnda



koþtukça güneþin ardýndan
indim fýrat’ýn kenarýna
yoklandý ruhumun aynasý
bir geldin bir gittin
kara gözlüm
böðürtlen sýklýklarýna
çalýlara
payam aðaçlarýna
rastladým
orada
yaðmura yakalandým
seni aradým
gizlendiðin yeþilliklerde
esintili rüzgarlar mý ? aldý
yoktun
sensizlik hýrpaladý
ýslandým
dibe vurdum
yalnýzdým
fýrat bana güldü
yýldýzlar kaçtý
balýklar gökten düþtü
tepelerden miþ miþ
yaðýyordu
bulutlar ,
aðaçlara týrmanýyordu
ansýzýn
iç sýcaklýðým oldu
hayalin
içime sýzdýn
her þimþek
uçucuydu
ama gözlerinin karasý
cömertti ..



Mustafa kaya
18.07.19998 / vahþen
Sosyal Medyada Paylaşın:

e.mustafa kaya Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SÜLEYMANİYE CAMİ UYUŞTURUCU UMRE KÖSTEKLİ SAAT YENİ GÖKYÜZÜ VEDA EDERKEN ÖĞRETMEN HAYATA GÜLMEK AŞKIN RENGİ UYUŞTURUCU GÜNEŞ