Ya gerçeðe tutsak olacaksýn
Ya da hiçbir þeye…
Hayallerinin ardýndan gidip de
Kör kuyularda gözlerini yitiren sen
Hiç mi duymadýn
Hiç mi uyarýlmadýn ki
Bataklýk misali düþlerinde
Kayboldu kimliðin…
Þimdi el yordamýyla ara kendini…
Görme yüzüne gülenleri,
Duyma ardýndan denenleri…
Sen ki uçurdun ruhunu
Sarmaþýk olalým diyene…
Arama artýk
Sorma kimselere…
Kim bilebilir ki
Ruhun ihtiraslarýnda yiten
Senden çýkan benliðinin
Bilinmez yerini…
Bir yer var…
Çok uzaklarda
Belki de Kaf daðýnda
Bir yer …
Oturmuþ cümle deli gönüller
Anlatýrlar sýnýr ötesi düþlerini
Ve dövünürler
Bilemedikleri bir güç
Kendilerini götürürken
Neden ayak diremedik diye.
Birden …
Derinlerden bir ses
Kulaklarý yýrtarcasýna
Titretti cümle alemi…
Ben hep olacaðým!
Ve saracaðým benliðinizi…
Sýrt dönemezsiniz bana!
22 Ekim 2009
Serap Hoca