Giderken
Giderken her þeyini koparýp almýþtýn benden
Umudumu hayallerimi ve tüm sevinçlerimi
Yýrtarak almýþtýn benden hiç acýmadan
Ve ardýna bile bakmadan çekip gitmiþtin…
Giderken gözlerinden öpmek istedim
Gözlerin çok kem bakýyordu
Bakýþlarýn beddualý kalbin sanki hiç yoktu
Ýçimde suskun, içimde yetim,
Ýçimde çok hýrpalanmýþ bir çocuk,
Elleri kollarý baðlý aðlýyordu
Hele o gidiþin, beni darmadaðýn edip gidiþin,
Sanki bütün yüreðimi daðlýyordu...
Hani her þeyini alýp götürmüþtün?
Hani senden zerre bile kalmayacaktý bende?
Þimdi gel gör ki;
Söküp alamadýðýn, o darmadaðýn, o kanayan,
O bin parçaya böldüðün yüreðin kaldý bende
Bir sevda kýrýntýsý,
Bir de o beddualý, O içimi kor gibi yakan
Fettan gözlerin kaldý bende
Saçlarýnýn kýzýllýðý, ellerimde ellerin
Yüreðinde yüreðim, gözlerinde gözlerim
Aklýmdaysa hep o gidiþin kaldý...
Ve sen bir yüreksizin yüreðine hapsedip yüreðini
Küskün bir þafakta, elveda bile demeden çekip gitmiþtin…
Gel gör ki;
Bir sen kalmýþsýn bende
Bir sen kalmýþsýn yüreðimin en derininde
Yarým da olsa, umutsuzda olsa
Ve imkânsýz da olsa
Ýçimde kalmýþsýn iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahattin Çağatay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.