Bekletme Sevgili
Gecenin ay ýþýðýna teslim olduðu anda
Yýldýzlarým sönüyor gönlümde hazin hazin
Sevgiler zirve yapýyor güneþ doðduðu zamanda
Gözlerim her yaný görüyor hüzme hüzme
Akýyor her þey dilimlerini býrakýyor elimde
Düþüyor gönül haneme doluyor hüzün
Bir ýzdýrabý hayat geçip giderken ömür deryasýnýn içinden
Saksýda kuruyor ellerine verdiðim karanfiller
Takýlýr mevsimler kýþa göz kýrpan son baharýn peþine
Kurumuþ bir dal gibiyim ateþinle yanmakta göðüs kafesim
Eriyen her bir kar kristallerini tualime düþüreceðim
Ardýma bakmadan hayatta seni yaþayacaðým
Düzmece fallar gibi toz pembe hayatý
Güneþin önüne ýsrarla sererek koyacaðým
Belki de kurur göz pýnarlarýmýn ýrmaðý
Hadi durma þafaða yat güneþim
Yakýlsýn tüm yoluna sokak lambalarým
Takýlý kalsýn göz bebekleri dünyamýn
Açýlsýn perdeler arz edilsin mavi hülyalarým
Bekliyorum hat boyu uzanýyor yollarým
Aðýr aksak yükseliyor üzerinde rüyalar
Keskin kayalara düþen keklik gibi
Salýnýyor gözlerin
Edasýna kapýlýyor bozuk tüm radyolar
Çalýyor göðüs kafesimde arsýz arsýz
Þimdi durma karþýmda mavi bir karartý gibi
Kafi gelsin tüm kesiþmeler hat boyu
Uzunca bir uðraðým var sana adadýðým
Bekletme sevgili tahammülüm yok artýk
Özüm özüne dönük sevgi ve özlem dolu…
Bekletme sevgili bekledim yeterince…!
Artýk çok üþüyorum...
02-12-2009 Hayrettin