Eski bir defter sayfasý gibi karalayýp attýn düþünmeden Gözlerinin esiri olmuþum vazgeçemem ki senden En güzel eserlerimi söylerken senin dilinden Bir ýlgým düþtü gönlüme birde suret
Ben senin gülüþünü sevdim gülerken gözlerime Sýcaklýðýndý beni yakan dökülürdü aþkýn denizlerime Nefesimdin göðsümü týrmalayan. Yakan, yaralayan Bir beden öldü birde sen.
Seni yüreðimden çýkarýp yaksam yak samda kaybolsan Karagözlüm tükendim ben, artýk yakýlýp yok olsan Biçare kaldým, sensiz kaldým, bu hazanlarda, yok saysan Bir acý duyuldu beyhudeden birde yakarýþ.
Ben seni unuturmuyum içimde yaþarken Anne gibi muhtaçken sana, Aðlarken sensizliðe sensiz kalýrken Bir elem koptu yüreðimden, birde fýrtýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
kültiğin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.