GÖZLERİN!..
Ne vakit gülmeye heves ettiysen;
Bulutlar misali aðlar gözlerin…
Teselli verecek sözler bulunmaz;
Deryalar misali çaðlar gözlerin…
Efkâra sýðmayan geceler gibi;
Ýsyana az gelen heceler gibi;
Karlara tutulmuþ yüceler gibi;
Baðrýný bin yerden daðlar gözlerin…
Tebessüm günahý yanakta gezer;
Kederler üst üste baðrýný ezer;
Aynadan bakarak halini süzer;
Elini – kolunu baðlar gözlerin…
Bulunmaz halini soranýn senin;
Boþyere kirpiði yoranýn senin;
Fýrtýnan, yaðmurun boranýn senin;
Kalbini gülerek daðlar gözlerin…
Hüzündür dilinden düþmeyen þarký;
Döner mi bilinmez feleðin çarký;
Neþ’eden dökülse bilinir farký;
Bulutlar misali aðlar gözlerin…
“Sen miydin efkâra çatýlan kaþým;
Dökülsün seninle gözlerden yaþým”!..
Ali ALTINLI – 01/12/2009
Saat: 15:42
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.