DÖNÜŞ…

Biliyorum. Suçluyum. Vebâlimle çoðaldým!
Ýster cürmü ifþa et, ister/sen, zorla ört/bas.
Sandým ki ben kendimi, tüketirken saðaldým,
Ýster düne sünger çek, ister/sen yak, kavur/kas.

Tasaný dindir artýk, sanma sevdâlýn kaçak;
Ýþte geldim kapýna derdinden salkým saçak.
Sorma bunca zamaný perîþaným gönlüm çâk;
Ýster vur sözlerinle, ister/sen sus, ateþ/kes.

Çaðlarca çalkalandým benliðimden âzâde,
Ahdine yad olana, çýkar yol mu son vâde
De… Sabra hafif kalýr, en sitemkâr ifâde!
Ýster/sen harla gürle, ister; hoþgörüyle es.

Yanlýþlar burgacýnda; alabora, nefsim baç,
Arzuma meze oldum, tutkularýma topaç.
Her nefes ümüðünde düðümlenir ya er geç,
Ýster çöz, zehrini kus; ister/sen, vakârla sus.

Neylersin yâr! Sence zül, bu delice ihtirâs,
Girdabýnda durulup, artakalan þu mirâs
Ki aklý darmadaðýn, ruhu palas pandýras
Ýster öldür, ister/sen; umudun ipine as!
Ýster güldür, ister/sen; yine baðla, kara yas…


18.08.2009 02:40
05.10.2009 20:12 Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: