DİĞER KADIN & DİĞER ERKEK
Aile deðil mi ki toplumun tek temeli;
Binasýný yýkana bilmem ki ne demeli…
Doymadý, doymayacak, insanda kösnül dürtü;
Dürtünce kâle almaz, nefsi, namus bâbýnda.
Varsýn, haysiyet yazsýn, onurun kitabýnda!
Düþünce ihtirasa; uydurur, mahrem örtü:
Malûm mu? Meçhûl! Kimin eli, kimin cebinde!
Aldatmak çift taraflý, kadýn erkek fark etmez,
Su çatlaðý bulunca; derhâl geçer ataða…
Dizginlenmez hevesler; çeker, doðru yataða...
Ýnsan insana þeytan; bilir, yine çark etmez
Düþünse etraflýca; saplandým der bataða.
“Þüphe”lerin üstüne, dikilen kaçak yapý:
“Hakikat” depremiyle, olacaktýr yerle bir
Ve “keþke” artçýlarý; hüsranlara dar kabir…
Sonu, sukûtuhayâl! Hýrsýn yutturur hapý,
Öteki olmak için; kapýyý çal, hele bir…
Harama uçkur çözmek, dün de vardý, bugün de
Demek ki, yasak yasal! Deðil! Bal gibi zinâ…
Yasak aþkýn meyvesi, döker; veledizinâ!
Hangi boðazdan geçer; günde, hangi öðünde!
Böyle aþk olmaz olsun, varsay oðlun kýzýna…
Vicdân azabýyla bir, deðmez ahret sýzýna.
24.11.2009 21:29
25.11.2009 17:20
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.