Sepya renkliydi aðzý Acý bir sývý akýyordu Denize dökülüyordu ansýzýn Rüzgarlarla dans eden mavi periyi bekliyordu Bir tepe baþýnda Düþlere koþuyordu etekleri Týrnaklarý deli bir kabusu eþeliyordu Gece deðildi Aydýnlýðýnda iþleniyordu en vahþet dolu cinayet Güneþin ýþýl ýþýl aydýnlattýðý Yerde yatýyordu kopmuþ bir el Kime aitti Sessizliðe deðiyordu tüm söylemler Ardýllarý týkanmýþtý eylemin Eylemsizliðinde soluk ve boðuk bir çýðlýk Adýmý hatýrlýyor musun Ey küçük çocuk Hani sana hep þeker getirmek isteyip de bir türlü getiremeyen Ýçinde masallardan örülü bir düþe çaðýran seni Ýþte öldüm ben Bir kýyýda Suskun ve sessiz bir çýðlýða vurdum Ýnadýna Ýnadýna Ay’ýn Güneþ’in Ýþte þimdi öldüm ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
derin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.