Gözlerime sürdüm zifiri
Ay doðdu günüme,
Gecem güneþsiz…
Ummanlarýn ortasýnda kaldým
Su alan bir sandal içerisinde.
Can yeleðinin
faydasý yok düþlerime…
Zehirli bir ok
Ýlkbahar yaðmurlarý
Tenime dokunan her damla
Yüreðimde sýzý…
Bileklerimi kesip atýyorum seni
Kanýmýn rengi;
M
A
V
Ý
Kefen giydi gök kubbe
Yokluðundan bu yana…
Kýyameti soluyor insanlar
Cehennemler yeryüzünde.
Hasret pýnarýndan içiyorum bütün sularý
Cebimde öfkelerimden yaptýðým tesbihim
Aðzýmda ihanetin/in/ sigarasý
Tabakamda yazýlý adýn…
“özlemekten korktuðum her aný
çöpe attým”
Ceylan bakýþlarýn kaldý zihnimde
Yollarýma pusu kurdun
Hep çýkmaz sokaklara götürdün beni
Ýþte öyle bir yerde;
Kör kurþun saplandý ruhuma!
Ben öldüm
Sen /de/
Çýk/ma/dýn hatrýmdan…
Ser*can* SARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.