TÜKENESİ UMUTLAR

Hayalini kurup andýðým
Hayatý yaþayamadým,
Ölümü kabullenmiþ
Ruhun esintisini tadýyor can,
Tükenesi umutlar
Sinemde sýkýþan bir çýðlýk gibi
Beynimin hücrelerine saldýrýyor
Sabrýmý sýnayarak.

Uykusuzluða teslim
Geceleri inleyerek,
Sabaha terkederdim haykýrýþlarda
Kilitlenmiþ aklýmýn, yarattýðý yalnýzlýðý
Ýçimde bölüþerek.

Gün ýþýrken;
Gözlerime damlayan kabusun,
Yine bir sabah vakti
Boðazlandýðýný müjdelerdi
Ötelerin gizemli sessizliði,
Tutuklu kalmýþ halimden
Masumiyetimi azad eyleyerek.

Zulmetten, hicret edilmiyor savaþmadan,
Ýmkansýz kýlýyor her kaçýþýmý
Bir baþka (ben)’in
Tarifsiz çýrpýnýþýmýdýr durmadan
Gayelerimi ýsýran.

Zaman payýndan mutsuz
Dilenci gibi
Hislerimin yaydýðý
O ilahi güzelliðin
Varoluþumda ki yükseliþin
Kanadý kýrýlsýn istiyor.

Ey! varlýðýn ihtiþamlý sahibi
Ebedi sýðýnacaðým ne hanýn var,
Ne sarayým
Ruhuma takdim ettiðin
Yabancý meraklarý nisbetince çek
Ya da nefsime, eþ eyleme gamý,
Zamansýz ölüm nöbetlerine salma,
Þaþkýnlýðýmdan istifade etmesin þeytan.

Boþ karanlýðýmý aydýnlýða taþý
Umudum çoðaldýðýný anlasýn,
Sonsuzluðunda kývaranan ömrüm,
Feleðin kýrbacýnda
Kaderine inat
Baþka dünyalarýn hayalini kursun.


Nevzat TAÞKIRAN
30-11-2009
Sosyal Medyada Paylaşın: