niye kızgın bütün kadınlar bana
sana;
tablolar yapýyorum,
her halini çizip,
har halini boyuyorum,
bazý yerlerini silip tekrar çiziyorum,
iþte o zaman kendime çok kýzýyorum...
renkleri karýþtýrýp seni bulmaya,
kalemlerin ucunu sana ayarlýyorum.
fýrçam sen oluncaya dek tual’de
sana kývranýyorum.
eskitiyorum tüm kadýnlarýmý içimde.
yargýlayýp asýyorum dýþkapýnýn mandalýna.
içerisi sen doluyor o zaman.
gözlerinin ferini,
yanaklarýnýn (al)ýný,
saçlarýnýn siyahýný,
rüyalarýmý eskiten gözlerini,
kalbimi ortadan sýzlatan kaþlarýný,
ve yürürken kendimi pervane misali,
sen sen diye mecnun eden endamýna,
kaðýtlar tüketiyorum.
siyaha beyaz çalýp (ak)lýyorum.
kýrmýzýda sana gark oluyorum.
morlarý sensiz günlerime nakþediyorum.
ebruliyi nergise elçi eyleyip sana döküyorum,
en güzel gülleri tenimin kokusunda sana emanet ediyorum.
þimdi cadde baþlarýnda satýlýk resimlerin dolanýr.
ellerim titrek yüreðim sokak gümbürtüsü olur sen(leri) tanýtýnca.
ve en çok kadýnlar gelir yanýma.
ve en çok onlar kýzgýn gider bana.
söylesene bahçesine kendimi ekdiðim kaçkýn gül-nihal
niye kýzgýn bütün kadýnlar bana.
selçuk bozdað/gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.