Alacakaranlýk kuþaðýnda büyüdük biz Ya güneþ hiç doðmadý Ya da hep batýþýný izledik biz... Ýnsan oðluyuz Hýz tutkusu olan tek salyangozlarýz...
Karanlýk, nemli ve bol böcekli bir kayanýn altýnda yaþadýðýmýza ve kabuklarýmýza aldýrmayan hýz tutkusu olan tek salyangozlarýz...
Yukarýdan bakýldýðýnda ýþýl ýþýl görünen ama aslýnda bizim pisliðimizden baþka hiçbirþey olmayan izlerde yaþayan ve hýz tutkusu olan nadir yaratýklarýz, iðrenç salyangozlarýz...
Alacakaranlýkta büyürüz biz hýz tutkumuz var ama asla güneþin doðuþunu izleyebilecek kadar hýzlý deðiliz olamayacaðýz.
O yüzden baþýmýzý kaldýrdýðýmýz an pisliklerimizi turuncu bir tonda parlatan batan güneþi göreceðiz. Kaderimiz bu alacakaranlýkta tükeneceðiz ve deðiþmez iðrençliklerimizle hep kalacaðýz...
Bir ömre herþeyi sýðdýrdýðýmýzla kalmayýp kabuklarýmýzý da sýðdýrmaya kalkacaðýz O yüzden hep yavaþ ve iðrenç kalacaðýz... Dünyamýzda ya hep güneþ batacak yada alacakaranlýklarda mahkum ve iðrenç kalacaðýz....
Sosyal Medyada Paylaşın:
francofolie Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.