Son Şarkı

Son Þarký

kýrýklýðýmý anla
doðru adreslerin yanlýþ mektuplarýydýk
aðlamadýk
kalem kýrdýk mevsimlere
anlamaya çalýþmadan zamansýz yaðmurlarý

þimdi sessizlik en büyük infilak
o bir yaðmur telaþýyla korkak koþmak
kirli bir sabah akþamýnda
sade yapraklý bir dal gibi bekleyiþli
o narin adýmýz
yaðmur sabahýnýn akþamý

sahnemiz sevmek
ayrýlýk dekorumuz
ve susarak söylüyoruz
son þarkýmýzý
yaðmur sabahýnýn akþamýnda

yaðmur yaðýyor
kent aðlamak oluyor
yani herþey sen oluyor
yaðmur ayaklarýmý alýyor
alýyor sensizliðe mahkum ediyor
sensizliði bir çiçekçi dükanýnýn önüne götürüyor
kahroluyorum
o anýn adý sensizlik oluyor

ritm tamam
dramatik bolerom
þimdi tam ortandayým
görüyorum
iki arada bir derede kalmýþ sesini
ortandayým þaþkýn
unutmam
unutamam bu çýlgýn sürprizini
yani gidiþini
son þarkýmýzýn sessiz aðlarýný çekerek
gözlerimden

kýsýk sesli susardýk
susarak aðlardýk
söylerdik son þarkýmýzý
bir orkestralar susmazdý
susmazdý dört malum mevsim
þahit olurdu bu çýðýrtkanlýðýmýza
son þarkýmýza

ruhumuz dört koldan açýk denzilere prangalanýrdý
gözü yaþlý bir çocuk olurdu sevmek
kim olursa olsun
sevmek trajik bir umu
ölüme ve ayrýlýða yürüyen buluttur tüm evren

þimdi senin sözde öyle bir ölüþün vardý
beni benle aldatan
göç muþtularý gibi
yaðmur bulutlarý tebessümsel umularýný beklerken
yeryüzünden
bilinmezliðinden beklentisizliðimin
yolsuz yolculuklara durmuþ savaþ fermanlarý gibi
sefer emri aþksýz bir aþktan

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: