Kırılganım / Kıramam

Ruhum sýkýlýyor
Duvarlar üstüme geliyor,
Nefes alamýyorum.
Kýrýlganým, kýramam
Kimseleri….


Severken, yüreðimin kapýlarýný
Sonuna kadar açarým,
Irmaklar, çaðlayanlar olup
Okyanuslara akarým


Duygularým…
Söz geçiremeyip
Sana emanet ettiðim.
Mutluluðu, muþtularýnda
Hüznü sensizlikte
Yaþayan…


Hüzünlerim…
Kalbim, kan aðlarken
Göz yaþlarýnda teselli bulan
Kaybederken
Sevda tohumlarý ektiðim,
Gönül bahçelerinde…


Yalnýzlýðým…
En yakýn arkadaþým,
Can yoldaþým.
Anlatamadýklarýmý, anlayaným
Karanlýðýn ortasýnda
Nur olup
Aydýnlataným…


Acýyorum…
Duygularýn yerden yere vurulmasýna
Sahte gözyaþlarýnda,
Gizlenmiþ masumiyetlere
Uzatýlýrken, çekilen ellere
acýyorum…


Þaþýyorum…
Daldan dala konan
Þýpsevdi gönüllere
Aþký diline dolayýp
Ucuza satanlara
Kendini,
Kaf daðýnda görüp
Yerlerde sürünenlere…


28.04.2009
Mustafa Uslu
Kayseri

Sosyal Medyada Paylaşın:

tacbeyit Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

HAYKIRMAK YADA SUSMAK Kırılganım / Kıramam Ey Sevgili