bir eylül akþamýnda
kývrýlýp gidiverdin sen sessizce
hem hayatýmdan hemde yüreðimden ...
o günden beri eylülü yaþamaz oldu yüreðim..
her defasýnda kandýrdým kendimi
unutum eylülü diye!!
her defasýnda avuttum ’tenimi’
daha tanýyalý gün olmamýþ yabancý bir ten ile!!
oysa okadar özlemiþim ki ben meðer
eylülü de, senide..
hani keþke sen olsanda
yine ara ara gidip gelsen yüreðime!
bazen kaçýp gitsen
bazende hiç beklemediðim anda yine geri gelsen!!
ama biþekilde bana gelsen..
acýrdý çok caným her gitmelerinde belki ama
belkide sadistliðe baðlamýþým ben kendimi?!
acýný bile sevmiþim ...
acýttýðýn yüreðimi özlemiþim ben meðer her eylülde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.