Az evvel çýktý gitti sevda kapýmdan ...
hemde ardýna baka baka öylece!
tam kaçtým derken bir daha
tam kapattým kapýmý derken bir daha bir daha ..
her defasýnda aralýk kaldý o kapým.
þöyle içime aðlaya aðlaya
uðurlayamadým bir türlü sevdayý kapýmdan.
Az evvel kýrdý geçti anýlar yüreðimden ...
hemde zerre kadar gözümün yaþýna bile bakmadan
vicdansýzca..
tam daðýttým kafamý derken bir daha
tam sapýttým yolumu derken bir daha bir daha ..
her defasýnda yaralý kaldý o yüreðim.
þöyle yaramý kabuk baðlatýp
seviþemedim her gece yabancý bir ten ile.
Az evvel eridi bitti umutlar düþlerimden ...
hemde gelecek planlarýmý yüzüme vura vura
kanýrta kanýrta..
tam gururumu hiçe sayýp af dileyecekken bir daha
tam inadýmý köreltip affedecekken bir daha bir daha ..
her defasýnda öksüz kaldý yeþeren düþlerim.
þöyle hayaline kapýlýpta
düðünler yapamadým sevdamýn düþlerine,
karalarý baðlattým hep, kefenler giydirdim.
Ve az evvel süzüldü gözyaþlarým piþmanlýðýmdan ...
hemde hiçte delikanlý gibi deðil sessiz sessiz
alenen, hýçkýra hýçkýra..
tam bir mendil uzanýyor ’sus’ der gibi bir daha
tam ’suçlu sen deðilsin’ diyorum bir daha bir daha ..
her defasýnda boðuldum piþmanlýðýmýn gözyaþlarýnda.
þöyle göðsümü gere gere
günahýyla sevabýyla ben bu aþký yaþadým diyemedim,
hayallerimi süslerken ben
bahçeli evimizde koþturan üç çocuðumuz için
sersefili, terkedilen aþýðý yaþattým hep
içim kan aðlaya aðlaya ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.