Türküler Eskittim Yaman Ayrılıklar Boyu

Türküler Eskittim Yaman Ayrýlýklar Boyu

gül topraðý kokardý sensizlik
kapýlarýn ardýnda tomurcuklanýrken ayrýlýk
hüznümü gözlerine zimmetledim aðlama yavrum
yankýnla sarsýlmasýn hiçbir çocuk
sabah üþümelerine ýlýk süt ol
gülerek gazelleniþine gençliðimizin
gidiyorum da üstelik
yabanlýðýna sokak ýþýklarýnýn...

büyümedim ama küçük dünya gözümde
seni sevince ölüm de küçüldü þimdi
kaldýrýmlara sýðmýyor adýmlarým
seni yürüyorum kan sýcaðý
büyümedim hiç
ve sadece gözümde büyüyor sensizlik
küçüldü uzaklýklar
türküler eskittim
yaman ayrýlýklar boylu
sel yataðý oldu gözlerim
turna göçü sadeliðinde
seni sevmiþim demek ki
böyle gösteriþssizce ölümsüz
hüznüm sesinin ulaþtýðý yere kadardýr
þimdi...elbette sonrasý...senli ama sen olmadan...
mý? ...

yurdum ocaðým oldun bu yokluðun ortasýnda
küçüldü evren
küçücük herþey aklýnýn alabildiðince ötesi
bileklerini öpemeyiþim misafir olamýyor
hiçbir kavrama
olguya
ötesi...

küçüldü evren
sonsuzluk
bütün kavramlarýn sonu
sonrasý
raký þiþesi
bira fýçýsý
kalbimi kýran söz
son nefesimin manasý
küçüldü...
bir sen büyüksün düþlerime sýðmayan
tozsuz toprak kokulu
sýrým gibi sýrýlsýklam
ölümle iddialaþýr gibi belki
belki inatlaþýrcasýna
þiirli ömrümün kýsalýðýyla
büyüksün acýmasýzca...

cennet kokulum
sisli olmaya özenen limanlardan kopardým palamarýmý
büyüklüðünün açýklarýnda
bekliyorum ýþýklarýný...

Kaðan Ýþçen





Sosyal Medyada Paylaşın: