Gittim

Bir þehir kurmuþtum yüreðime
Kaldýrým taþlarý bahar boyalýydý
Kimse kimsenin izini aramazdý
Hep yanýndaydý sevdikleri
Sen yanýmdaydýn.

Bahçelerde hep güller vardý
En güzel renklere bürünürdü þafaklarý
Goncalar hemen açmaz
Bülbülü beklerdi.

Yaðmur tam mevsiminde yaðardý
Gözlere sadece gülümserken uðrardý
Sen güneþiydin bu þehrin
Gece gündüz hep ýsýtýrdýn ruhumu
Gülümseyince gülümserdim
Neþen neþem olurdu kahkahalarýmda
Elim gibiydi ellerin
Ve gözlerin
Onlar candý canýma
Hayatýma hayat
Baktýðým en güzel renkti
Gördüðüm, göreceðim en güzel ahenkti
Kaybolurdum içindeki sokaklarda
Yüreðin tutar çýkarýrdý beni
Saçlarýn ýtýrdý, hanýmeliydi
Okþardým
Mest olmak pahasýna koklardým
Elinden tutardým
Elimden tutardýn da dolaþýrdýk boþluklarda
Sýcak ve yumuþak bir rüzgâr eserdi
“Haydi!” derdi, “Haydi!” derdi
Bahar dalýndaki yapraklar gibi salýnýrdýk
Her okþayýþýnda gülümserdik
Rüzgâr da gülümserdi.

En güzel tatlýlara dokunurdu ellerin
Bütün kahvaltý tabaklarýna yansýrdý tadýn
Ben gözlerinde kalýrdým
Sen gözlerimde kalýrdýn…

Gittin bu þehirden
Bir haller oldu þen þakrak sokaklara
En kuytu köþelerden çýktý loþluklar
Hüzne boyandý güller
Siyah serpildi gökyüzüne
Titredi yüreðim
Ben üþüdüm
Dayanamadým yokluðun bulaþmýþ kaldýrým taþlarýna
Her yanda ayak izleri heykelleþti
Þu yankýlanan “Seni seviyorum!” sözleri
Üstünü örtmeye çalýþtýkça yakmaya baþladý yeniden
Ýçimdeki közleri…

Topladým yüreðimi
En güzel hatýralara sardým, sarmaladým
Ben de gittim bu þehirden
Kendimden gittim.

Tadýný sakladýðým sabah sofrasýnýn
Masamdaki her tabakta bir parçasý var þimdi
Sana bakýyor beynim
Seni dinliyor kulaklarým
Aynalara bak görürsün
Sensizliði yaþayan þimdi benim…

Þaþkýným biliyor musun?
Gittim sanýyordum þehrin diðer ucundan
Ardýma bakmadým hiç
Oysa önümdeymiþsin
Gidememiþim
Kopamamýþým bu þehirden
Þaþkýným
Sana mý baðlamýþým
Bu þehre mi bilmiyorum
Saçýnýn tellerince iþlemiþ içime kokun
Ýstesem de anladým
Sen gittin gideli
Ben bu þehirden gidemiyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: