Ýþte gittin ardýna bakmadan.
Gittin de ben bittim mi?
Sensizliðe durup durup içtim mi?
hayatýmý yok sayýp gözlerimi yumdum mu?
Öldüm mü, süründüm mü?
Çaresizliðin içine gömüldüm mü?
Hayýr hala bu kahpe dünyada yaþýyorum.
Yaþayacaðým son nefesime kadar.
Ölüm beni bulana kadar
Ben ölüme el sürmeyeceðim.
Mutsuzluðum bitene kadar da gülmeyeceðim.
Evet mutsuzum ama bunu da sana
Hissettirmeyeceðim.
Acýlarýma göðüs gerip
Daha güçlü olacaðým, daha da güçleneceðim.
Ama bir fark olacak hayatýmda.
Artýk bir de sensizliði içime hapsedip,
Sensizliðin umutlarýmý söndürüþünü
Ýçimi hüzünle doldurmasýný izleyeceðim.
Hergün aynalarda gülen yüzümü arayacaðým.
Ve sahte mutluluk tebessümleriyle
Karþýlaþacaðým.
Birgün saçlarýma aklar düþtüðünü
Göreceðim.
Ve sen olmayacaksýn
Onlar yanýmda olduðunda.
Birgün yine yaþamaya çabalarken
Gidiþin çöreklenecek aklýma.
Ben yine gidiþinin hüznüne bürünüp,
Aradan sanki yýllar geçmemiþ gibi
Yine ayný acýyla sensizliðe içerleyeceðim.
Ýlk günden beri nasýl istediysem seni
Tekrar tekrar isteyeceðim.
Ve birgün hatýrlayacaðým
Bir zamanlar içimde gülümseyen
Bir çocuðumun olduðunu.
Ne zaman gittin be çocuðum diyeceðim.
Aslýnda sormam hata
Hep bildiðim gibi yine bileceðim.
Beni terk ediþinle çocuðumun
gittiði günün ayný olduðunu.
Ve yine sensizliði içime gömüp,
Ýçimdeki neþesi sönmüþ,
Aþk sözleri fýsýldamayan,
Hüzünle büyümek zorunda kalmýþ
Çocuðumun yanýna giden seni
Yerleþtireceðim.
Evet sen gittin ardýna bile bakmadan.
Ben öldüm mü, bittim mi?
Sensizlikten delirdim mi?
Hala ayaktayým ve bu böyle olacak.
Sensiz mutsuz çaresiz de olsam,
Son nefesime kadar bu kahpe dünyaya
Boyun eðmeyeceðim.
Sen yoksun diye ölümü bitiþi
Seçmeyeceðim.
Üzgünüm seni amacýndan ettim.
Ama boþuna heveslenme
Gittin beni terk ettin diye
Bu hayattan bu candan
Vazgeçmeyeceðim.
Bunun yerine seni vefasýzlarýn
yanýna gönderip,
Ben gönlümün en güzel yerine
Yine en güzel aþklarý
Yerleþtireceðim...
ASLI DEMÝREL ( 23 08 2006 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.