Acaba bunlarý sana
Daha önce hiç anlattým mý?
Ýçimde hep vardýlar ama
Sana söylemedim hiç galiba...
Þunu bilmeni isterim.
Gerçeðin en gerçeðindendir
Sana olan sevgim.
Her ne kadar söylemesem de
Hissettiðinden eminim...
Herþey için geç olmadan,
Senin baban gibi
sen de Beni býrakmadan,
Sana söylemek istiyorum.
Bu sevginin
Ben varolduðum sürece
Bitmeyeceðini biliyorum.
Belki çok hatalarým oldu.
Arada üzmüþümdür hatta seni.
Ama hep bildim kalbinin yüceliðini.
Tarafýndan affedileceðimi.
Ne ben seni, ne de sen beni
Seçme hakkýna sahip olamadýk.
Böyle ve sýrayla yaratýldýk.
Ama þükrediyorum Allah’a
Çocuðun olma hakkýný verdiði için bana...
Arada kýzdýk, üzüldük
Sevinçlere birlikte sevindik.
Ve hiç birbirimizden vazgeçmedik,
Vazgeçemedik.
Çünkü caným babam
Biz gerçek sevdik...
Hani ara ara hüzünleniyorsun ya
Bir telaþ düþüyor bana da.
Seni nasýl kurtarýrým diye
Hüzünlerin koynundan,
Ümitlerinin yok oluþundan.
Ne olur sakýn hüzünlenme.
Gözlerin hiç bakmasýn buðulu.
Hiç býrakmasýn kalbin mutluluðu.
Çünkü varlýðýmýz küçücük bir aile.
Hüzünlere býrakmayalým onu...
Seni çok seviyorum caným babam.
Belki sana bunu hiç söylemedim
Baðýra baðýra.
Yine de eminim beni anladýðýna...
Ýki ilk sevdiðim var,
Gerçeðin en gerçeðinden sevdiðim.
Bir anam
Bir de sen CANIM BABAM...
ASLI DEMÝREL (14 09 2006 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.