Bil, bilinmek icap eden ne ise, Her varlýk bir cevap, boþuna zahmet. Haykýrýr cereyan eden hâdise, Tek gerçeði bilmek, gölge mârifet,
Ýste, istedikçe, bildinse mâdem, Kader kesin, ömür peþin, bedava. Bir duada ortak binlerce âlem, Her þeyin dilinde bu sonsuz dava.
Ara!... Elsiz, gözsüz, hep adým adým, Bu eþi olmayan dermaný ara. Ara bulunmazý, yetiþir yardým, Ya bir an, ya bir ay, ya bin yýl sonra.
Ve bul!... Ve bul!... Düþsün bütün perdeler, Güneþ gibi doðsun, batmaz hakîkat. Nur olsun hem gündüz hem de geceler, Bir olsun var ve yok, yer-gök yedi kat.
Sev artýk öyle ki, halkýn dilinde, Bir deliye çýksýn senin de adýn. Taþlasýnlar yeri yok diye dinde, Duyulmasýn yansan dahi feryadýn.
Öl!... Kýrpmadan bir an olsun gözünü, Duy tadýný zerre zerre vahdetin. O doðrular elbet, kendi sözünü, Ödenir senin de mutlak diyetin.
Diril!... Ve diril en nihayetinde, Tarifinden âciz kalsýn akýllar. Her þey, her þey O’nun iþaretinde, Anlasýn, anlasýn, anlasýn kullar…
Ankara, 2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.